Evine gidip resmini çekeceğim bir çocuk yaşgününde, beni geçmişe getiren kokudur mutfaktan gelen kurabiye kokusu. Bana, beni, arkadaşlarımı, annemi ve yaşadığım onlarca yaşgününü hatırlatır.
Bizim zamanımızda parti evleri yoktu. Parti malzemeleri de. Bizdeki en büyük lüks yapılacak şatafatlı, kocaman pastaydı. Arkadaşlarımıza hava atacağımız o pasta ile birkaç ay böbürlenir, hem de böğürtlenli diye desteklerdik duygularımızı. İşte o kadar. Bizi mutlu eden evin içine dolan 6-7 arkadaş,masanın arkasına geçilip çekilen 1-2 kare fotoğraftı. Çirkin veya güzel çıkma alternatiflerinin baştan satın alındığı dönem. Yani bakalım güzel değilse, bir daha çekelim olmadığı dönemler. Ve tabiki anne kurabiyesi.
İşte o koku, bana hep o günleri hatırlatır. Sıcak. Masum.
Ne zaman evde bir yaşgünüolduğu söylense banakoşarak giderim kurabiye kokusunu duymaya.
0 yorum:
Yorum Gönder